Vlindertjes
Velen onder jullie zullen nu al wel op de hoogte zijn van wat er de laatste week allemaal gebeurd is, maar om iedereen op de hoogte te houden dit bericht.
We hebben lang getwijfeld of we dit berichtje zouden posten want het niet gemakkelijk. We hebben van onze bengeltjes engeltjes moeten maken. Als je denkt dat het de goede kant op gaat, loopt alles verkeerd Het heeft zo moeten zijn en we kunnen er niets aan doen. Ze waren ook oo zo klein, we zijn dankbaar dat we ze hebben mogen leren kennen voor deze korte tijd. Ook al doet het nu zoveel pijn ze niet meer bij ons te hebben, ze te hebben moeten afgeven!
Beide zijn we doodop en zouden gewoon willen slapen en dat is waar het schoentje wringt. We kunnen niet slapen. Er zijn zovele dingen gebeurd de laatste weken en zouden dat allemaal een plaatsje moeten geven. Dat is zo moeilijk nu, want we zaten beide met dromen in ons hoofd, verwachtingen, een hele toekomst. Dat zijn nu allemaal brokjes op een hoopje. Sinds we nu terug in Honduras zijn is alles nog maar eens anders. Ik voel mij zo ellendig van zo moe te zijn, van de hitte, va de muggenbeten, het feit dat ik mij zo overbodig voel. Justin's mama en zus zorgen voor eten, wassen van kleren, ... En ik wil dat eigenlijk allemaal doen om niet een hele dag te moeten nadenken.
Dinsdag worden Emma en Tomas begraven. Niet de dag om naar uit te kijken. Weeral eens afscheid nemen van onze engeltjes. Want natuurlijk je hebt al enkele keren en op verschillende manieren moeten afscheid nemen.
Zelfs op de luchthaven is het zo moeilijk om ze te laten gaan. Helemaal niet gemakkelijk en in Honduras deden ze dan ook nog eens moeilijk over het papierwerk, terwijl dat allemaal in orde was. We hebben er een hele nacht gezeten, doodop maar dat leken ze daar niet te begrijpen. Zijn vrijdagmiddag pas aangekomen in Omoa, zijn familie heeft ook hele tijd op de luchthaven moeten wachten tot we buiten kwamen. Daar hebben we zeker een uur onze tranen laten spreken. Heel veel familie en vrienden van ons stonden op ons te wachten en dat was natuurlijk ook te veel!
Het kan nu weer eventjes duren voor dat er een update volgt. Justin en ik hebben tijd nodig, rust en slaap.
Reacties
Reacties
gebruik de tijd die je nodig hebt. je hebt overal vrienden die dit wel zullen begrijpen. weet dat in belgie ook mensen met je meeleven en in hun hart met je samen zijn.
veel sterkte, en zoals Tiene zegt neem de tijd die jullie nodig hebben. Dit zijn heel emotionele en moeilijke periode, waarin de rust veel kan helpen.
dikke knuffel
Heel veel sterkte voor jullie en je families! Probeer alles een plaatsje te geven en terug de rust te vinden in deze moeilijke periode in jullie leven. We denken hier in Lommel ook aan jullie en je families.
veel sterkte meid en we denken vaak aan jullie
veel met elkaar praten helpt
moet je zeker doen
groetjes van tante cindy en nonke benny
Veel sterkte allebei!!
We denken aan je...
Woorden van troost bestaan niet bij wat jullie nu doormaken. Sterkte voor jullie beiden in deze moeilijke tijd !!!
Enorm veel sterkte in deze moeilijk tijd..en koester de korte maar voor jullie toch prachtige tijd die je samen had met hun..
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}