Nog 2 weken!
Het is officieel: de dagen gaan maar niet voorbij! Ze duren zo ontzettend lang. Ik heb mezelf al de vraag gesteld waarom een uur nu precies 60 minuten moet duren en waarom elke minuut dan ook nog eens 60 seconden telt. Maarja het is nu zo. Er zijn er namelijk een paar die moeten studeren, dus zij kunnen die 60 minuten in een uur best goed gebruiken!
Wat heb ik ondertussen allemaal heb gedaan? Niet zo veel eigenlijk. Ik heb voor mezelf een lijstje gemaakt wat er nu allemaal in mijn rugzak moet passen. Het is een erg lange lijst en ik vrees er eigenlijk voor dat het niet allemaal in de rugzak gaat passen. Een paar broeken, truien, t-shirts, handdoeken, toiletgerief, ondergoed, ... En natuurlijk nog een cadeau'tje. Ik kan toch maar moeilijk met lege handen aankomen.
Maar weet je, 15 dagen lijkt nog zo ongelofelijk veel! Maar er staan nog wel wat dingen op het programma: zo gaan we vrijdag (27 november) schaatsen met AFS, er staat nog een doktersafspraak en een tandartsafspraak en een afspraak met mijn grootouders. Dan gaan we samen naar het toneel!
Misschien dat er ook nog wel een klein feestje is voor ik vertrek, een klein afscheidsfeestje. Ik blijf ook maar 3 maanden weg, dus terugkomen doe ik zeker. Maar daarover later nog meer. Eerst nog maar eens gaan shoppen en zorgen dat ik alles in mijn rugzak ga kunnen steken want anders heb ik een groot probleem!
Groetjes Stefanie
Fantastisch WegWijsWeekend!
Al heel lang wakker vandaag, maar omdat bomma en bompa nog steeds op vakantie zijn toch al wat werk verzet: konijnen eten geven en hokken proper maken, kippen eten geven, de afwas gedaan, de was opgevouwen, ...
Maar natuurlijk eventjes een belangrijk feit: afgelopen weekend was fantastisch voor comité NOL. Samen met 9 andere vrijwilligers hebben we er een lap op gegeven en hebben we 15 hopees verwelkomd op ons wegwijsweekend. Een grote groep en zoiets is de afgelopen jaren al niet meer voorgekomen. Dus we zetten de goede start van het comité NOL verder voort.
Om eventjes kort vrijdagavond te beschrijven: kandidaten werden eigenlijk verwelkomd bij de douane met de boodschap dat ze 3 kg mochten meenemen voor het hele weekend (dus vooral voorwerpen moesten meenemen waarvan ze dachten ze nodig te hebben in het weekend). Maar door sommigen werd dat een beetje verkeerd begrepen!
Na de douane wachtte een cultuurtest over België en algemene landenkennis. Hmm, er is nog wat werk aan de winkel! Na de cultuurtest volgde er een fotosessie en hierna kon men naar de waarzegster gaan om na te denken over verwachtingen voor het wegwijsweekend en hun jaar in het buitenland. Om elkaar dan goed te leren kennen volgde er na dit hele proces enkele kennismakingsspelen. Vanaf dat moment hadden we als vrijwilligers al wel het gevoel dat het goed klikte tussen de hopees. De avond hebben we afgerond met een kommetje tomanten- of pompoensoep gemaakt door Nele.
Zaterdag was dan een hele drukke dag, met vele workshops en ik kan in het lang en breed gaan uitleggen wat er allemaal gebeurd is maar dat ga ik niet doen. De sfeer zat er goed in en ik denk dat we met de verschillende workshops ook de kandidaten wat aan het denken hebben gezet. Wat eigenlijk ook de bedoeling is! Er zijn ook vele vragen op ons afgekomen over verschillende onderwerpen. Als vrijwilligers hopen we natuurlijk dat we die vragen hebben kunnen beantwoorden. Op zaterdagavond hebben we ook onze 8 gaststudenten verwelkomd, alsook nog 2 trimesterstudenten en een hopee die het wegwijsweekend bij een ander comité had gevolgd. Om sfeer in de groep te brengen hebben we dan maar egg-xercise gedaan. Wat is dat nu precies? Wel het gaat erom een constructie te bouwen om een (rauw) ei op te vangen zonder dat het breekt. Het ei laat men dan vallen van een zo hoog mogelijk punt (voor ons was dat staande op een stoel en arm in de lucht). Fantastisch om de verschillende groepen zo te zien samen werken en de activiteit was ook een succes; veel eitjes zijn er niet stuk gevallen, maarja als een vrijwilliger ze naast de constructie laat vallen gaan ze natuurlijk wel kapot :). Om de avond nog feestelijker te maken houden we natuurlijk een NOL quiz. Deze was dan ook fantastisch in elkaar gestoken door Noortje en Michelle.
Iedereen deed mee en had plezier, alles was aanwezig voor een ontspannende avond te beleven. Tussen de quiz en de fuif werd er dan ook nog eens opgetreden door K3, onze NOL K3. Koen, Niels en Robin hebben het beste van zichzelf gegeven en brachten het nieuwe liedje: mamasé! Ik hoop hier ooit een foto te posten van dat moment. Het was geweldig!
Zondag is natuurlijk een heel belangrijke dag in het weekend, de dag dat de landenkeuze echt definitief word! Dat is tegelijkertijd ook een erg moeilijk moment want: welk land ga je nu uiteindelijk kiezen? Blijf je bij de landen die je voor het weekend ook al in gedachten had of heb je een nieuwe keuze gemaakt? Niet zo gemakkelijk als het lijkt. De ene had het dan ook wat moeilijker als de andere, maar uiteindelijk heeft toch iedereen zijn keuze gemaakt. Landen die dit jaar binnen NOL in de lift zitten zijn: Mexico, USA, Thailand, Ijsland, Noorwegen, Finland en er zijn zoals elk jaar ook landen uit Latijns-Amerika vertegenwoordigt: Brazilië, Peru, Paraguay, ... Ook Nieuw-Zeeland en Australië wekken nog erg veel interesse. Dus er is een breed gamma aan gekozen landen. Als afsluiter werden de ouders van de kandidaten ontvangen op de locatie om uit te leggen wat er allemaal gebeurd is en waarom dit weekend nodig was. Voor de ouders was dit natuurlijk ook een moment waarop zij nog onbeantwoorde vragen konden stellen.
Dan is het tijd om afscheid te nemen van de kandidaten en hun ouders en blijven de vrijwilligers achter om op te ruimen en te poetsen samen met de grote hulp van onze eigen ouders. Deze mensen wil ik dan ook zeker bedanken! Nog even een evaluatie van het weekend en een verdeling van de huisbezoeken en we kunnen verder op pad met ons comité, de hopees, buitenlandse studenten en sympatisanten.
Ik wil daarom nog eens iedereen bedanken die van dit weekend een fantastisch weekend hebben gemaakt. Dat zijn vrijwilligers van de 1ste jeugd, maar ook van de 3de, 4de of 5de jeugd. Zonder jullie zou het helemaal niet hetzelfde geweest zijn!
Groetjes
Laatste loodjes voor WegWijsWeekend
We zijn nu echt aan het aftellen naar vrijdag met een gezonde portie zenuwen, maar we zijn er klaar voor!
Zoals vorige keer al gezegd: de vergadering vorige zaterdag was al een grote stap richting WegWijsWeekend. De vrijwilligers weten wat te doen, de kookouders hebben hun richtlijnen ook gekregen. Dus dat kan alleen nog maar goed gaan! Er moeten nog wel enkele dingen gebeuren, maar we hebben nog twee dagen.
Morgen gaan we de locatie bezoeken, kwestie dat we weten hoe we de lokalen gaan inkleden en weten wat we nog allemaal moeten meenemen. Best spannend, want het gaat helemaal anders zijn dan andere jaren. Ik kijk er wel naar uit!
Morgen vertrekken mijn bomma en bompa voor een reis naar Gran Canaria. Ze gaan maar een weekje, misschien hadden ze er meer baat bij als ze bijvoorbeeld 10 dagen tot 2 weken op vakantie gaan. Maar bompa gaat het nu al moeilijk hebben om zijn kippen en konijnen achter te laten en richting de zon te trekken.
Ik hoop dat ze zich amuseren en dat ze een weekje genieten van het warme weer en mooie natuur, van de rust en van elkaar.
Volgende keer meer!
Groetjes Stefanie
Drukke tijden
Wat een drukke tijden!
Als vrijwilligster bij AFS in het o, zo toffe comité NOL (Noord-Oost Limburg) staat er een belangrijk weekend voor de deur. Namelijk het WegWijsWeekend! Samen met andere vrijwilligsters in het WegWijsTeam gaan we ervoor zorgen dat het een onvergetelijk weekend wordt voor diegenen die het ondergaan. En daar komt wel wat werk bij te kijken, maar voorlopig krijgen we het wel goed rond.
Vanavond is er een eerste vergadering van het comité, morgen is er een voorbereidende vergadering voor het WegWijsWeekend. Maar de dag wordt morgen wel mooi afgerond met de Stu Bru fuif in Peer, nog eens even het feestbeest uithangen. Volgend weekend, van 13 tot en met 15 november, volgt dan het eigenlijke WegWijsWeekend. En wat gaan we allemaal doen? Dat kan ik niet verklappen, maar ik kan beloven dat het tof gaat worden! Daar zorgen we wel voor.
Ik heb voorlopig nog geen tijd om over mijn reisje na te denken en misschien maar goed ook. Anders zou de tijd helemaal niet voorbijgaan. Trouwens even dit: bedankt aan iedereen die deze blog nu al volgt!
Groetjes Stefanie
Familie op de hoogte
Het was al langer officieel, maar nu is de familie ook op de hoogte. Heb iedereen van de familie en ook vrienden in de mailinglijst gezet. Zo blijft iedereen een beetje op de hoogte van toekomstige reisverhalen. Hopelijk vind iedereen de weg naar deze blog!
Morgen is mijn papa jarig (word 48 jaar!!) en dus nu de perfecte gelegenheid om het iedereen te vertellen. Vandaag is iedereen langsgeweest en iedereen is op de hoogte, mijn nonkel is sinds gisteren terug uit de USA en zou over een twee weken misschien terug moeten vertrekken naar Chicago. Hij kan er honderduit over vertellen!
Mijn bomma en bompa zijn nog niet helemaal te vinden voor de reis, maar eens ze foto's zien en verhalen lezen hierop zal het wel beter gaan. Ze zijn maar bang dat ik niet terug kom na die drie maanden. Maar natuurlijk dat ik terug kom! Kan niet langer blijven dan 90 dagen, of anders heb je een visum nodig.
De foto's van de rugzak heb ik vanmorgen ook gepost, dus zeker bezichtigen! Verdere updates volgen later nog.
Groetjes Stefanie
Paspoort
Hey weeral,
Het volgt allemaal snel op elkaar deze week. Vandaag kon ik mijn paspoort ook alweer gaan afhalen. Eerst natuurlijk wat geld neerleggen! Ik was al blij dat ik mijn oude paspoort mocht houden, heeft toch wel een belangrijke waarde in mijn leven. Ik kon natuurlijk ook niet wachten om mij in te schrijven in het ESTA programma, dat eigenlijk beslist of je al dan niet toegang krijgt tot de USA. Wel, ik ben geslaagd en ze hebben mij dus toestemming verleend om te reizen. Met die toestemming wil dat nog niet zeggen dat ik het land zelf mag betreden, Laten we hopen van wel!
Ondertussen heb ik ook almaar de belangrijke papieren afgeprint die ik nodig heb! Ik ga ze samen in een kaftje steken voor als het mis moest lopen op de luchthaven. Dat ik dan niet mijn hele rugzak moet gaan doorzoeken om die papieren te vinden. Moet zeggen dat ik al veel geleerd heb!
Zo, dat was dat weer. Voor een volgende update zal het wel iets langer duren denk ik. Qua papierwerk is alles in orde. Nu echt aftellen naar 9 december, al heb ik het gevoel dat dat nog erg lang gaat duren.
Wie telt er met mij mee?
Groetjes Stefanie
Rugzakje aangekomen
Hallo,
Eindelijk, vorige week vrijdag had ik mijn rugzak besteld. En natuurlijk had ik weer niethet geduld om heel lang op die rugzak te wachten. Maar hij is vandaag dan toch eindelijk aangekomen. Heb natuurlijk direct eens moeten kijken hoe groot en welke vakken hij precies heeft. Erg belangrijk als je wilt beginnen inpakken. Zal er binnenkort eens een foto opzetten.
Er zit nu eens alles bij: natuurlijk de rugzak, de riempjes, een regenhoes en wat nog gemakkelijker is: je kunt je riemen van de rugzak allemaal wegsteken. Heel handig op het vliegtuig, dan blijven ze ook nergens achter hangen. Wat nog superhandig is, is dat de rugzak opengaat als een koffer. Handig inpakken zo, en je kan overal snel bij. Grote reden dat ik de rugzak heb gekocht. Je moet maar eens op de luchthaven je hele tas leegmaken. Dus dat maakt het dan wat gemakkelijker, niet dat ik dan graag mijn hele tas zou leegmaken! Begrijp me daarin niet verkeerd!
Heb vandaag ook mijn tickets gekocht. Vertrek dus op 9 december om 9u 50 op Brussels Airport. Dan moet ik in Newark (New Jersey) overstappen naar Charlotte (North Carolina). Heb zo een 5 uur en 40 minuten om de overstap te maken. Dat ik zeker voldoende tijd heb! You never know!!Normaal zou ik dan rond 20 uur 13 plaatselijke tijd moeten aankomen. Een dag van ongeveer (bijna) 17 uur vliegen. Vertrekken doe ik op 8 maart 2010 en kom aan op 9 maart in Zaventem. Dat is het zowat!
Voor volgende updates, read this blog!
Groetjes Stefanie
Reisje USA?
maar het gaat er eindelijk nog eens van komen Met het gedacht om een reisje naar de USA te maken, zit ik al langer mee in mijn hoofd. Nu hoop ik dat dat ook wel echt gaat gebeuren. Mijn gedacht is om rond 9 december te vertrekken en dan de eerste 3 maanden niet terug te komen. Dus rond 8 maart zou ik mijn vlucht naar huis hebben. Ik kan niet langer daarblijven als 90 dagen, dat is het maximum. Dan ga ik ook maar voor dat maximum, ik heb toch niets anders te doen.
Mijn rugzak is al aangekocht, ik ga dan ook een beetje rondtrekken daar. Als ik er ben moet ik toch ook wat gezien hebben, vind je niet? Mijn mama vind het wel oké, mijn papa weet het volgens mij nog niet. Tenzij mijn mama dat heeft gezegd! Ook tegen mijn bomma heb ik het al gezegd; zij is maar bang dat ze me niet laten terugkeren. Dat ik daar moet blijven enzo, je kent het wel: typisch grootmoeders! Ik moet nog wel wachten op mijn internationaal paspoort, dat ik nu vrijdag (30/10) wel ga krijgen normaal. En dan direct de reis boeken, betalen en even nagaan of ik geen visum nodig heb via het programma ESTA.
De bedoeling was om te gaan couchsurfen: als je niet weet wat dat betekent ga dan maar even googlen, dan heb je zeker iets gemist! Over verdere updates, lees mijn volgende blogs. Die gaan zeker niet lang wegblijven.
Groetjes Stefanie