Waarom moet ik naar de kerk gaan?

Ik raad aan dat je dit leest ... Het is heel logisch!

Een regelmatige kerkganger schreef de redacteur van een krant, klagenddat hij geen zin had om elke zondag naar de kerk te gaan. 'Ikga al 30 jaar naar de kerk, 'schreef hij, 'en gedurende die tijd heb ik ongeveer 3000 preken gehoord. Maar ik zweer op mijn leven dat ik geen enkele van hen kanherinneren. Dus ik denk dat ik mijn tijd aan hetverspillen ben, en depriesters ook door de prekente geven.'

Dus startte een controverse in de colum 'brieven aan de redactie', tot vreugde van de auteur. Hetzelfde gingenkele weken voorttotdat iemand het volgende schreef:

'Ik ben al getrouwd 30 jaar. Gedurende deze tijd mijn vrouw ongeveer 3000 maaltijden bereid, en ik zweer bij mijn leven dat ik geen enkel menu onthouden heb. Maardit iswat ik weet:dat alle maaltijden me gevoed hebben en me de kracht gaf die ik nodig had om mijn werk te doen. Als mijn vrouw deze niet bereid had bereid voor mij,zou ik de dag van vandaag fysiek doodzijn.Op dezelfde wijze, als ik niet naar de kerk was gegaanom mijte voeden, zou ik de dag van vandaag geestelijk dood zijn.Alsje verward bent en niet wetend wat te doen: God heeft altijdiets voor jou! Geloof ziet het onzichtbare, geloofthet ongelooflijke en ontvangt het onmogelijke. Dank aan God voor ons materialistisch en geestelijk voedsel.'

Het zou goed zijn moest iedereen dit lezen. Als Satan op je deur komt kloppen, zeg dan gewoon: Jezus, kunt U open doen voor mij?

Maar triestig ...

Ja, ik zal maar beginnen met iedereen een gelukkige, zalige, vrolijke valentijn te wensen. Ook al vind ik het vandaag maar een dag als alle anderen. Ik zeg tegen Justin elke dag dat ik hem graag zie en niet een keer in het jaar op die speciale dag! Maar goed ...

De laatste dagen is het weer hier serieus slecht. De stroom valt om de haverklap weg, het regent al sinds vrijdag en het lijkt voorlopig nog niet te stoppen. Dat maakt buitenkomen al helemaal onmogelijk: 1. omdat het gras gewoon doorweekt is 2. omdat het water tegenwoordig niet meer weg trekt zodat we minstens tot onze enkels in het water zitten 3. er hier meer zand dan gras is wat natuurlijk een modderpoel veroorzaakt. Wat er dan nog eens bijkomt is dat het ijskoud is. Geen zon, alleen water en natte (koude) voeten. Wat dan wel weer goed doet is dat de koude de muggen weg jaagt, daar heb ik voorlopig dus geen last van!

En ook al regent het, de engelse les gaat door. Het schooljaar is hier vandaag begonnen dus dat was eventjes omschakelen. Ik moet tegenwoordig om half 7 opstaan om les te geven. Iets te vroeg naar mijn goesting maar er is geen andere oplossing. Ik ben ongeveer heel de dag bezig met les geven: van 7 tot 8, van half 9 tot half 10, van 10 tot 11, van half 1 tot half 2, van 3 tot 4 en van 6 tot 7. En daarna is het ongeveer slaaptijd want het is echt vroeg opstaan voor mij. Maarja we moeten er ook iets voor over hebben he! Ik blijf op z'n minst bezig gedurende de dag. Op zaterdag ga ik nog altijd naar schoonmama, ze heeft ondertussen een winkeltje geopend (superkleine supermarkt, te vergelijken met een buurtwinkel), foto's volgen nog! Maar zaterdag ben ik niet daar geraakt omwille van de regen! Zondag is nog altijd de kerkdag. En daarna nog eens wat les geven, er zijn nu eenmaal mensen die in de week werken en dus niet kunnen komen in de week maar wel op zondag. Dan doen we dat maar zo. Het is voorlopig nog maar een groepje.

Er zijn enkele dingen die ik nog wel even kwijt wil. En ik weet niet zo heel goed hoe te beginnen maar de reacties / commentaren die gepost worden af en toe ben ik een beetje beu. Het gaat dan vooral over naar de kerk gaan, typische gerechten van hier die bekritiseert worden enzoverder. Als je het eten van hier nooit geproefd hebt, laat je reactie dan. Hetziet er voor jullie misschien onsmakelijk uit maar dat is hetvoor ons niet!Het eten hier kan veel lekkerder zijn dan een friet- biefstuk. Jullie kunnen er gewoon niet over meepraten! Naar de kerk gaan doe ik omdat ik er mijn rust in vind. Het lijkt stom voor jullie, iets ongewoon: een 23-jarige die op een zondagmorgen speciaal opstaat om naar de kerk te gaan. Maar dat is het niet voor mij, ik ga er graag heen. Ik kijk zelfs uit naar zondag! Ik hoop alleen dat jullie (in het algemeen) begrijpen dat de kerk, normen en waarden, gewoontes en rituelen van hier het grootste deel van mijn leven nu zijn. Mijn leven hier is anders dan dat het in Belgie was, anders dan dat het een jaar geleden was. Het is aan mij nu om het beste uit beide te mixen en te gebruiken. Maar als je maar 1 wereld kent, bekritiseer de andere dan niet!

Maar jullie weten allemaal, de deur staat hier altijd open voor iemand die eens wilt komen kijken hoe het er hier aan toe gaat. Voor iemand die eens wilt komen proeven of die bonensoep echt wel lekkerder is dan een friet - biefstuk, voor iemand die eens mee wilt komen naar de kerk om zelf waar te nemen dat niet alles hetzelfde is als in belgie. Dat de wereld groter is dan dat kleine landje op de wereldkaart! \

Groetjes Stefanie

De vertaling

Van wat ben jij een slaaf?

Van de wonden die je hebt ontvangen toen je klein was? Van trauma's in je kindertijd? Van wat iemand anders voor jou beslist heeft? Van een relatie die je geen voldoening geeft? Van een job, waarvan je niet kunt genieten? Van 'de routine van het leven'?

Bevrijdt jezelf! Gooi die zware last van je rug afwant hierin bewaar jeje wrok, woede en schuldgevoelens. Stop met anderen en het verleden de schuld te geven voor wat er misgaat in je leven. Elke dag krijg je de mogelijkheid om opnieuw te beginnen.Elke ochtend als je je ogen opent word je opnieuw geboren, krijg je nog een kans om te veranderen wat je niet graag hebt en om je leven te verbeteren. De verantwoordelijkheid is helemaal van jou. Je geluk is niet afhankelijk van je ouders, van je familie, van je vrienden, van je verleden. Het hangt enkel en alleen af van jou!

Wat maakt je stilstaan? Is het de angst voor afwijzing?Om succes? In het niet slagen? Om hetgeen watanderen zullen zeggen? De kritiek? Om fouten te maken? Om alleen te zijn?

Breek de grenzen die je jezelf hebt opgelegd! Het enige waar je bang van moet zijn is om niet jezelf te zijn. Je leven dat voorbij gaat zonder te doen wat je wil doen, niet profiteren van deze gelegenheid om te zeggen wat je denkt, om te delen wat je hebt. Je maakt deel uit van het leven en net als iedereen, loop je met je hoofd hoog gehouden. Fouten uit het verleden zijn vergeten en de fouten uit de toekomst zullen worden vergeven. Realiseer je dat niemand een rekening bijhoud vanje fouten, alleen jijzelf! De rechter die altijd kritiek op je heeft, de plaag die je altijd straft, een slechte vriend die je bekritiseert. Dat ben jijzelf! Laat jezelf met rust, vergeef jezelf. Alleen jij kan dat doen!

Wanneer toon je je liefde aan je dierbaren? Wanneer je er nog maar enkele momenten van je leven resteren? Of wanneer aan je dierbaren nog maar enkele momenten resteren?

De liefde die je vandaag niet laat zien, zal voor altijd verloren gaan. Vergeet niet dat het leven veel te kort en fragiel is en daarom geen tijd dienen te verspillen aan wrok en domme discussies. Vandaag is het de dag om fouten uit het verleden te vergeven en oude rekeningen te vereffenen. Jezelf te geven aan mensen die je liefhebt, zonder de verwachting te hebben te veranderen, te accepteren zoals ze zijn en ontvang het grootste geschenk dat je kan ontvangen: Je vrijheid!

Geniet vanjerelaties(met familie, vrienden, ...) zonder drama's te maken.Wil je dat iedereen doet wat jij wilt of hebt besloten, als je probeertommensen die je omringen te controleren, zal je leven gevuld gaan met conflicten. Laat anderen de mogelijkheid om hun eigen beslissingen te maken, zoals jij ook de jouwe maakt. Probeer te bereiken wat het beste is voor iedereen. Dan pas kun je je leven vullen met harmonie.

En tenslotte, waar wacht je nog op om te genieten van je leven? Tot je problemen opgelost zijn? Totdat alle trauma's verdwenen zijn? Dat iemand erkent wat je waard bent? Tot de liefde van je leven voorbij komt? Dat was weg was, terugkomt? Dat alles loopt zoals jij het wil? Tot de economische crisis voorbij is? Dat er een mirakel gebeurt? Of dat alles mooi en perfect is door magie?

Het leven is wat er gebeurt als al je plannen werken, niet wat er zal gebeuren als je iets hebt wat je wenst. Het leven is wat er op dit moment gebeurt. Je leven is nu het lezen van deze paragraaf, waar je ook bent of in welke omstandigheden je ook verkeert. Op dit moment voert je hart bloed en je longen leveren zuurstof naar elke cel in je lichaam waar het nodig is. Op dit moment gebeurt er iets wat we niet begrijpen, het houd je in leven en laat je zien, denken, spreken, lachen en zelfs treuren als je wilt!

Wen niet aan het leven, wen niet aan elke dag chagrijnig, bezorgd of verveeld opstaan. Open je ogen en zeg 'dank je wel' dat je kunt zien, dat je het gezang van de vogels kan horen, je favoriete muziek, de lach van een baby. Je kan je hand op je borst leggen en je hart voelen bonzen wanneer het zegt: 'je leeft, je leeft, je leeft nog!'

Ik weet dat het leven niet perfect is, dat het vol moeilijke situaties zit. Misschien is dit wel hoe het leven moet zijn! Misschien is het daarom dat het leven alle gereedschappen geeft om het aan te kunnen: een grote kracht die je toestaat om de verliezen te dragen, de vrijheid te kiezen hoe te reageren op wat er gebeurt, liefde en steun van je dierbaren.

Ik wet dan ook dat je niet perfect bent, niemand is perfect! en toch hebben miljoenen omstandigheden samen voor je bestaan gezorgd. Je bent gevormd uit een prachtig ontwerp en met de mensheid deel je je sterktes en zwaktes. Het is geschreven in je genen, de genen van de alle mensen die bestaan hebben en diegenen die nog moeten geboren worden.

Je passies, je angsten, je wonden, je zwakheden, je geheimen en je agressie, je deelt met je medemens. Welkombij het menselijke ras!Deze vermeende gebreken zijn onderdeel van je vrijheid, een deel van je menselijkheid.

Alsje jeafvraagt wie ik ben om dit allemaal te zeggen? Ik antwoord dat ik niemand ben, ik ben gewoon een andere versie dan jij. Een ander mens te midden van miljarden, maar wel een die besloten heeftom vrij te zijn en de volledige kracht van je leven terug te krijgen .........

El esclavo

¿Tú de qué eres esclavo?

¿De las heridas que recibiste cuando eras pequeño?, ¿de tus traumas de la infancia?, ¿de lo que alguien más decidió que fueras?, ¿de una relación que no te satisface?, ¿ de un trabajo que no disfrutas?, ¿de la rutina de tu vida?

¡Ya libérate! ¡tira ya ese costal que llevas en la espalda en el guardas el resentimiento, el rencor y la culpa. Deja ya de culpar a otros y a tu pasado por lo que no marcha bien en tu vida. Cada día tienes la oportunidad de empezar otra vez. Cada mañana, al abrir los ojos, naces de nuevo, recibes otra oportunidad para cambiar lo que no te gusta y para mejorar tu vida. La responsabilidad es toda tuya. Tu felicidad no depende de tus padres, de tu pareja, de tus amigos, de tu pasado, depende solo de ti.

¿Qué es lo que te tiene paralizado?, ¿el miedo al rechazo?, ¿al éxito?, ¿al fracaso?, ¿al que dirán?, ¿a la crítica?, ¿a cometer errores?, ¿a estar solo?

¡Rompe ya las cadenas que tu mismo te has impuesto! A lo único que le debes tener miedo es a no ser tú mismo, a dejar pasar tu vida sin hacer lo que quieres, a desaprovechar esta oportunidad de mostrarte a otros, de decir lo que piensas, de compartir lo que tienes. Tú eres parte de la vida y como todos, puedes caminar con la frente en alto. Los errores del pasado ya han sido olvidados y los errores del futuro serán perdonados. Date cuenta de que nadie lleva un registro de tus faltas, solo tú mismo. Ese juez que te reprocha, ese verdugo que te castiga, ese mal amigo que siempre te critica, ¡eres tú mismo! Ya déjate en paz, ya perdónate, sólo tú puedes lograrlo.

¿Cuándo vas a demostrar tu amor a tus seres queridos?, ¿Cuándo te queden unos minutos de vida?, ¿Cuándo les queden a ellos unos minutos de vida?

El amor que no demuestres hoy, se perderá para siempre. Recuerda que la vida es tan corta y tan frágil que no tenemos tiempo que perder en rencores y estúpidas discusiones. Hoy es el día de perdonar las ofensas del pasado y de arreglar las viejas rencillas. Entrégate a los que amas sin esperar cambiarlos, acéptalos tal como son y respeta el don más valioso que han recibido: Su libertad.

Disfruta de tus relaciones sin hacer dramas. Si pretendes que todos hagan lo que tú quieres o que sean como tú has decidido, si pretendes controlar a los que te rodean, llenarás tu vida de conflicto. Permite a otros que tomen sus propias decisiones como has de tomar las tuyas, tratando siempre de lograr lo que es mejor para todos. Así podrás llenar tu vida de armonía.

Y por último, ¿Qué estás esperando para empezar a disfrutar de tu vida? ¿Que se arreglen todos tus problemas?, ¿Que se te quiten todos tus traumas?, ¿Que por fin alguien reconozca tu valía?, ¿Que llegue el amor de tu vida?, ¿Que regrese el se fue?, ¿Que todo te salga como tú quieres?, ¿Que se acabe la crisis económica?, ¿Que te suceda un milagro?, ¿Que por arte de magia todo sea hermoso y perfecto?

La vida no es lo que sucede cuando todos tus planes se cumplen, ni lo que pasará cuado tengas eso que tanto deseas. La vida es lo que está pasando en este preciso instante. Tú vida en este momento es leer este párrafo, donde quiera que lo estés haciendo y con las circunstancias que te rodean ahora. En este momento tu corazón lleva sangre a todas las células de tu cuerpo y tus pulmones llevan oxígeno a donde se necesita. En este momento algo que no podemos comprender, te mantiene vivo y te permite, ver, pensar, expresarte, moverte, reír, ¡hasta llorar si quieres!

No te acostumbres a la vida, no te acostumbres a despertar todos los días y estar aburrido, o malhumorado, o preocupado. Abre tus ojos y agradece todas las bendiciones que puedes ver, agradece tu capacidad de oír el canto de los pájaros, tu música preferida, la risa de tus hijitos. Pon tus manos en tu pecho y siente tu corazón latir con fuerza diciéndote: 'Estás vivo, estás vivo, estás vivo'.

Yo se que la vida no es perfecta, que está llena de situaciones difíciles. Tal vez, así es como se supone que sea. Tal vez por eso se te han brindado todas las herramientas que necesitas para enfrentarla: Una gran fortaleza que te permite soportar las pérdidas, la libertad de elegir como reaccionar ante lo que sucede, el amor y el apoyo de tus seres queridos.

Se también que tú no eres perfecto, nadie lo es. Y sin embargo, millones de circunstancias se han reunido para que existas. Fuiste formado a partir de un diseño maravilloso y compartes con toda la humanidad sus virtudes y defectos. Así está escrito en tus genes, en los genes de todos los seres humanos que han existido y en todos los que existirán.

Tus pasiones, tus miedos, tus heridas, tus debilidades, tus secretos y tu agresión, los compartes con todos tus hermanos. ¡Bienvenido a la raza humana! Esos supuestos defectos son parte de tu libertad, parte de tu humanidad.

Si te preguntas ¿Quién soy yo para decirte todo esto? Te contestaré que no soy nadie, soy simplemente una versión diferente de lo que tú eres. Otro ser humano más entre miles de millones, pero uno que ha decidido ser libre y recuperar todo el poder de su vida.........

Ik wou dat ik de tijd had om het te vertalen, dit heeft mij in ieder geval aan het denken gezet!

Groetjes Stefanie

Happy 2011!!

Wat vliegt de tijd toch snel voorbij, we zitten alweer in 2011! Dus eerst en vooral maar eens een heel gelukkig nieuwjaar aan iedereen!

Ik verschiet er vaak van dat het al meer dan een jaar geleden is dat ik in België vertrokken ben. En om dan nog maar te zwijgen van wat er allemaal gebeurd is: goed en minder goed. Er zijn vele mensen die wensten: dat jullie 2010 maar snel vergeten en dat 2011 een beter jaar mag zijn! Ik haat het zo als ze dat zeggen. Het is geen gemakkelijk jaar geweest, maar er zijn ook zovele momenten die ik voor altijd koesteren wil, zovele momenten die ik voor altijd bij me wil dragen ook al waren ze minder goed. Alles heeft zijn of haar plaatsje binnen het jaar 2010. Vergeten doen we nooit!

Het is de laatste tijd weer erg druk geweest, vandaar de weinige updates. Er zijn de bezoekjes aan schoonmoeder, vrienden, de advocaat, ... en dat neemt toch wel wat tijd in beslag! Komt er nog eens bij dat ik tegenwoordig ook druk bezig ben met een kerkgroep (jongeren). Kerk? Ja hoor, jullie lezen het goed. Ik lees, ik zing, ik amuseer mij en overal waar ik ga, neem ik God mee! In de kerk vind ik rust, rust die ik nodig heb om elke dag weer verder te gaan. Het klinkt misschien raar, maar het is zo. Het wil niet zeggen dat in België de mis zo saai is, dat dat over heel de wereld hetzelfde is. Helemaal niet het geval hier! Ik nodig jullie allemaal uit om eens een keertje mee te gaan ...

Ondertussen is schoonmoeder ook weer verjaard (9 januari), had een speciaal cadeautje voor haar gemaakt. Omdat ze een winkeltje wil opstarten hadden Justin en ik beslist om wat geld te geven zodat ze kon starten. Ik wou het niet zomaar in haar handen duwen, ik wou een beetje orginaliteit dus heb ik er maar bloemetjes van gevouwen! Het heeft mij wel ongeveer 9 uur gekost om alles mooi af te hebben maar voor je schoonmoeder moet je het er voor over hebben he! Ze was er in ieder geval heel blij mee. Al dacht ze in het begin wel dat het echte bloemen, dus zo slecht heb ik het niet gedaan he! Ik had haar verteld dat vele mensen zo een boompje wel willen zouden planten in de hoop dat het groeide ... maar dat dat nooit het geval was. Op dat moment kwam ze er dan achter dat het geen bloemen maar geld was (fotos staan op facebook!). Om te feesten hadden ze mij gevraagd om piza te maken, ik ben er nu redelijk geoefend in maar ik had me niet echt verwacht aan de hoeveelheid. Maar liefst12 stuks (grote piza) zijn erzaterdagdoor mijn handen gemaakt. s' Avonds voelde ik mijn armen en handen nog niet meer. En als of dat nog niet voldoende was vroeg ze mij zondag om nog eens te komen. Heb er dan nog eens 8 gemaakt. Ik was werkelijk helemaal op ... Ik kan beter een pizazaak beginnen.

Hoe het met Justin is? Wel, die heeft het erg koud daar in het noorden. Er zijn vele dagen bij dat ze niet kunnen gaan werken. Hij werkt in de verfbusiness en als het vriest gaat dat natuurlijk niet zo goed. Verder heeft hij laten weten dat als we ons stukje grond hebben gekocht en de stenen hij terug komt naar hier. Dus misschien toch sneller dan 2 jaar!! Ik hoop het zo ... Wat mis ik hem, we hangen dag en nacht aan de telefoon. En vorige nacht is hij dan ook nog eens ziek geworden, wat er dan nog eens bijkomt. Het zijn momenten dat ik liever bij hem zou zijn: eten maken, zorgen dat hij zijn pilletjes pakt, genoeg drinkt en voldoende rust. Nu maak ik me toch wat zorgen want een man alleen ... Maar ja, hij leeft nog als dat jullie vraag beantwoord. En hij heeft het af en toe moeilijk nu hij alleen is: zijn broer weg, zijn papa vertrekt dit jaar ook en dan blijft hij echt helemaal alleen! Dus nog moeilijker, al hoop ik natuurlijk ook wel dat hij eind dit jaar al hier is. Al twijfel ik daar een beetje aan ... Maar hoop doet leven!

Groetjes Stefanie

Wat voel ik mij ellendig ...

Ey iedereen

Pff, dat mag ik wel eens zeggen. De afgelopen dagen zijn enorm vermoeiend en emotioneel geweest. Aan het superweekend van Kerstmis kwam een eind in mineur. Vrijdag hebben we voor een groot deel in familie doorgebracht. We zijn samen naar de kerk geweest en hebben daar ongeveer 4 uur doorgebracht! Gingen redelijk snel voorbij hoor, het gaat er nu éénmaal anders aan toe dan in België.

Om 10 uur 's avonds thuis gekomen om nacatamales te eten. Wat eten? Juist, nacatamales! Een nacatamal bestaat uiteen deeg van maïsmeel, water, olie en kruiden (knoflook, uien tomaten).De vulling van een nacatamal bestaat uit varkensvlees of kip, tomaten, rijst, knoflook, uien en aardappelen.De vulling kan ook olijven, rozijnen of verse chili bevatten.Dan wordt de nacatamal verpakt in een soort van bananenblad om deze een unieke smaak te geven, wordt vastgebonden en vervolgens gestoomd of gekookt voor meerdere uren. Hebben natuurlijk ook nagerecht gehad: dat was een soort van koek besmeert met 3 soorten melk! Heerlijk gewoon, om vingers van af te likken. Als dan iedereen zijn buikje vol heeft is het tijd om naar de disco te vertrekken! Dansen tot de voeten pijn doen of de ogen bijna toe gaan, maar toch nog ergens de energie vinden om door te gaan ...

Om 6 uur 's morgens zijn we dan naar huis gegaan. Maar daar ging het feestje voor enkelen nog steeds door! Ik heb mij in bed gelegd zonder ook maar van kleren te wisselen, net zoals de rest volgens mij! Zaterdag was het een vrijwel een rustige dag. Ik was natuurlijk superblij met het telefoontje van mama en papa. Deed goed ze nog eens te horen, was ook alweer eventjes geleden. En omdat het kerstdag lekker warm was, zijn we dan ook maar gaan zwemmen in het zwembad van Wendy. De krokodil hebben ze voor eventjes in de jacuzzi gezet. Hehe!! En wat doen we 's avonds? Dan gaan we toch naar de disco zeker. Maar niet zo heel lang, want Ronal, Dinia, Ana, Lee Jr. en Orlando zouden op zondagmorgen vroeg vertrekken. Terug naar Olancho!

Iets na dat de familie vertrokken was kregen we telefoon dat er iemand vermoord was dicht bij het strand (waar ook alle discotheken en bars liggen) en dat het waarschijnlijk om een neef van ons ging. Mijn schoonmoeder heb ik nog nooit zo snel op de fiets zien springen. Al snel kregen we natuurlijk de bevestiging dat het om onze neef Selvin ging. We zijn dan allemaal maar naar het strand vertrokken. Wat een vieze boel! Er zijn gewoon geen woorden voor, iemand daar op het midden van de straat te zien liggen: levenloos! En te bedenken dat we vrijdag nog hebben staan dansen in de discotheek! Zondag hebben we de hele voormiddag doorgebracht bij het strand, te wachten op politie, lijkschouwers en het 'CSI-team'. Daarna zijn we naar San Pedro Sula vertrokken om zijn lichaam te gaan opeisen, daar hebben we gezeten tot middernacht. Om 1 uur (maandagmorgen) zijn we richting Tegucigalpa vertrokken en daar zou Ronal ons opwachten. Een rit om niet te vergeten: 6 uur zitten naast een lijkkist. Brrr! En van Tegucigalpa naar Salama (Olancho) was het nog eens 6 uur! Nog eens naast de lijkkist! Er is dus niet veel in huis gekomen van slapen. Ook al omdat ze hier 'de koffietafel' de avond en nacht ervoor houden. Weeral geen slaap!

Na de begrafenis ben ik toch eventjes in bed gekropen, ik was gewoon op! En de dood en ik, is zowiezo al geen goede combinatie! Hebben gisteren de bus teruggenomen naar Omoa en gisteren laat eindelijk aangekomen. Wat er vandaag dan nog eens bijkomt: ik ben serieus ziek: koorts, verkouden, keelpijn, oorpijn, maagpijn, ... Het is afzien ...

Maar dat heb je er natuurlijk van als je niet voldoende kan slapen!

Trouwens: een gelukkige verjaardag aan mijn nonkel Peter en mijn nichtje Femke! xxx

Bijna Kerstmis ...

Buenas dias ook wel goedemorgen voor diegen die nederlands iets beter begrijpen dan spaans!

Ik heb weer eens enkele minuutjes tijd voor een update. Werd weer eens tijd heb ik het gevoel. Er blijft natuurlijk niet erg veel tijd over als je aan het werk ben en als je thuiskomt is het dan nog eens huiswerk en overhoringen verbeteren, lesvoorbereidingen maken enzovoort ... Dus kortom gezegd ik ben elke avond heel blij als ik in mijn bedje lig!

De afgelopen weken heb ik natuurlijk weer vanalles uitgespookt. Ja, buiten mijn werk doe ik ook nog eens vanalles. In de week niet zo, meestal in het weekend! Dan ga ik naar schoonmoeder en schoonzus om het weekend door te brengen. Want alleen is maar alleen, ook al doet die rust en stilte na het weekend weer erg goed! Je weet wel: kinderen die schreeuwen en heel de dag rondlopen in huis, hanen die 's morgens om 5 uur beginnen te kraaien, buren die om 4 uur 's morgens bomen beginnen te kappen of het nodig vinden om hun huisvuil op te stoken. In Tulian (waar mijn appartementje is) heb ik daar allemaal geen last van, dus is het heerlijk thuiskomen na een druk weekend!

Ondertussen is mijn schoonbroer Ronal ook in Omoa aangekomen samen met zijn vrouw Dinia. Het doet goed hem terug te zien, was alweer een maand geleden. Spijtig dat hij na Kerstmis terug naar Olancho vertrekt (andere kant van Honduras), dus echt bezoeken gaat niet erg vaak gebeuren! Maar oké, we genieten nu van de tijd die we hier samen hebben. En dat doen we volop. Zaterdag eerst naar Wendy's (schoonzus) huis geweest zodat Ronal wist waar zij woonde). Hebben daar wel iets heel gek in het zwembad gevonden. Het was eigenlijk de bedoeling dat we het gingen schoonmaken om maandag of dinsdag te gaan zwemmen. Maar een krokodil was ons voor. Hij had het zwembad zich al eigen gemaakt. Dus er gaat niets in huis komen van dat zwemmen! Daarna naar het strand naar de zonsondergang gaan kijken en dan maar terug naar huis. Schoonmoeder moest naar de kerk!

Ronal, Dinia, Wendy en ik hadden ondertussen het plannetje gemaakt om eens een avondje naar de discotheek te gaan! Maar konden natuurlijk pas vertrekken als Britany sliep en schoonmoeder terug thuis was van de kerk. We zijn geweest, veel gedronken en zondagmorgen alle 4 met een serieuze hoofdpijn opgestaan! Pff, en dan komt schoonmama op het idee om stookhout te gaan zoeken in de bergen. En het was een berg! De hele ochtend omhoog en omlaag met stammen en stammetjes hout. Het waren geen 'klemkes' gelijk dat ze in België zeggen. Hier halen ze ze met de stammen eruit enja als je dat door iemand laat doen die dat nog nooit van haar leven gedaan heeft komen er ongelukken van! Ik denk dat ik overal wel een schram heb staan en overal wel een beet van één of andere mug!

Maar het was de moeite! Heb ik dat toch ook weer eens gedaan. Deze week moet ik nog werken tot woensdag en dan ga ik terug naar Omoa om Kerstmis te vieren met de familie. Dinsdag (morgen) komt er trouwens nog een schoonzus van mij aan. Het is enkel Justin die we nog missen dan! Wat zou ik graag hebben dat hij hier was! Iedereen samen met Kerstmis, misschien volgend jaar!

Voor als ik niets meer moest posten: voor iedereen een Zalige Kerst en een Gelukkige Nieuwjaar!

Groeten Stefanie

Vlindersite

Hallo allemaal;

Graag wou ik jullie even op de hoogte brengen van een nieuwe vlindersite voor onze kleine sterretjes Emma & Tómas. De site is nog niet volledig, maar alles heeft tijd nodig.

Hier volgt de link: http://emmatomas.vlindersite.be

Vele groetjes Stefanie